Па ўзроўні развіцця краіны Азіі вельмі розныя. У гэтым рэгіёне знаходзіцца Японія - другая (пасля ЗША) па эканамічнаму патэнцыялу краіна свету. У дзяржаве добра развіты усе галіны гаспадаркі, але лідзіруюць высокатэхналагічныя машынабудаванне і металаапрацоўка, вытворчасць электронікі, аўтамабілі-і суднабудаванне, хімічная прамысловасць. Па долі выдаткаў на навуку Японія займае вядучае месца сярод развітых краін. А па колькасці навуковых работнікаў пераважае ФРГ, Вялікабрытанію, Францыю разам узятыя.
Да самых бедных краін планеты ставяцца Непал, Бутан, Афганістан, Камбоджа
Асаблівае месца ў Азіі займаюць Індыя і Кітай. Гэтыя волаты маюць у апошнія дзесяцігоддзі адны з самых высокіх узроўняў эканамічнага развіцця, а па аб'ёмах валавога ўнутранага прадукту ўваходзяць у групу сусветных лідэраў. І хоць па аб'ёмах ВУП у разліку на душу насельніцтва яны яшчэ значна адстаюць ад развітых дзяржаў, дасягненне гэтых краін у апошнія гады з'яўляецца уражальнымі. Значнае развіццё тут таксама набываюць высокатэхналагічныя галіны, а Кітай, акрамя таго, мае ўласную пілатуемы касмічную праграму, з'яўляецца сусветным лідэрам па здабычы вугалю і жалезнай руды, выплаўлення сталі, вытворчасці тэлевізараў і таму падобнае.
Значных поспехаў у апошні час дасягнулі так званыя азіяцкія тыгры (Паўднёвая Карэя, Сінгапур, Тайвань, Сянган (былы Ганконг), а таксама Малайзія
Гэтыя некалі адсталыя краіны дзякуючы ўдалай мадэрнізацый уласных эканомік сёння на сусветны рынак сучасныя аўтамабілі, бытавую электроніку, адзенне і іншую высакаякасную прадукцыю.
Асобнай групай вылучаюцца краіны Персідскага заліва. На гэты рэгіён разам з Расеяй прыходзіцца ільвіная доля разведаных запасаў нафты і газу. Менавіта прыцягненне інвестыцый у нафта-газавую прамысловасць дазволіла некаторым з краін Персідскага заліва (Кувейт, Бахрэйн, Катар) па ўзроўні жыцця наблізіцца да найбольш развітых дзяржаў
Вялікую ролю ў гаспадарцы большасці краін Азіі гуляе сельская гаспадарка. Праз велізарныя памеры Азіі і разнастайнасць прыродна-кліматычных умоў тут сфарміравалася пярэстая структура сельскагаспадарчай вытворчасці: ад аленегадоўлі і лясной промыслу на поўначы да вырошчвання экзатычных трапічных культур на поўдні
Зрэшты, за вялікі шчыльнасць насельніцтва, значныя горныя масівы і пустыні ў Азіі вельмі востра стаіць праблема недахопу прыдатных для сельскагаспадарчага выкарыстання угоддзяў. Да таго ж у сельскай гаспадарцы краін рэгіёну вельмі слаба выкарыстоўваюцца дасягненні аграрнай навукі і сучасная тэхніка. Вытворчасць тут вядзецца ў асноўным архаічнымі метадамі і таму эфектыўнасць яго невысокая. Такім чынам, шэраг краін рэгіёну перыядычна сутыкаецца з праблемай забеспячэння ўласнага насельніцтва харчаваннем
ЕЎРАЗІЯ
Беларускую