Адукаваная 27 лютым 1932
Плошча - 28,1 тыс. кв. км (без г. Кіева), 4,7% тэрыторыі Украіны, 8 месца сярод яе абласцей
Адміністрацыйны цэнтр - г. Кіеў, сталіца Украіны
Тэрыторыя - 824,8 кв. км
Насельніцтва - 2 767,2 тыс. жыхароў
Колькасць адміністрацыйных раёнаў - 25
Мост - 26, у тым ліку: горад, які мае адмысловы статус - Кіеў, гарадоў абласнога падпарадкавання - 11
Найбуйнейшыя гарады вобласці : Кіеў, Белая Царква, Бровары, Барыспаль, Фастаў, Васількоў, Боярка, Ирпень, Абухоў
Пасёлкі гарадскога тыпу - 30
Сельскіх паселішчаў - 1127
Насельніцтва - 1 724,2 тыс. жыхароў (без г. Кіева), (на 2009/08/01 г.)
Шчыльнасць насельніцтва - 61,4 жыхароў на 1 кв. км
Гарадское : 1 051,0 тыс. жыхароў
Сельская : 673,2 тыс. жыхароў
Нацыянальны склад : ўкраінскі - 92,5%, рускія - 6,0%, беларусы - 0,2%
Размешчана на поўначы Украіны. Па характары рэльефу падзяляецца на тры часткі. Паўночная частка вобласьці разьмешчаная ў межах Палескай нізіны (вышыні да 198 м), уяўляе сабой нізінныя пологоволнистую раўніны, раздзеленыя рачнымі далінамі, на правым беразе Прыпяці ускладненыя ўзгоркамі. Паўднёва-заходняя і цэнтральная часткі вобласці ляжаць на Прыдняпроўскай ўзвышша (вышыні да 273 м), падзеленыя рачнымі прахаднымі далінамі, ярамі і бэлькамі. Усходняя, левабярэжная частка размешчана на пойме і тэрасах Дняпра ў межах Прыдняпроўскай нізіны. З карысных выкапняў найбольшае значэнне маюць запасы будаўнічых матэрыялаў: гранітаў, гнэйс, цагляна-чарапічных глін, мергелю, будаўнічых і кварцавых пяскоў. Клімат умерана-кантынэнтальны, мяккі з дастатковым увільгатненнем. Сярэдняя тэмпература студзеня -6 °, ліпеня 19,5 °. Колькасць ападкаў - 500-600 мм у год, на крайнім поўдні - 400 - 500 мм. Неспрыяльныя кліматычныя з'явы: інтэнсіўныя ліўневыя дажджы з навальніцамі, грпекла, бездождевые перыяды, Сухавей, пыльныя буры, а ўзімку - лядовая скарынка, галалёд. Рэкі вобласці адносяцца да басейна Дняпра. На Кіеўшчыне працякае 177 рэк даўжынёй больш за 10 км. Найбуйнейшыя: Днепр - даўжыня 246 км (у межах вобласці), Дзясна - 64 км. Галоўныя прытокі Дняпра: Прыпяць з Ужем, Цецярук са Здвижем, Ирпень з Унавой Рось з Роставици. Самая густая рачная сетка на поўдні. На тэрыторыі вобласці знаходзяцца 55 вадасховішчаў, 2383 стаўкі і 750 невялікіх азёр. Распаўсюджаныя глебы - чарназёмы (50,7% плошчы ворных зямель вобласці) і дзярнова-падзолістыя (14,5%). У далінах рэк - дзярнова-оглеенные, лугавыя і балотныя. Каля 60% тэрыторыі вобласці ўзарана. Агульная плошча лясоў вобласці 698 тыс. га. Для паўночнай часткі (Палессе) характэрныя хваёвыя, дубова-хваёвыя, Грабава-дубова-хваёвыя лясы. У лесастэпавай часткі пераважаюць шыракалістыя лясы - дубова-хваёвыя, дубовыя, асінавыя, альховыя. У поймах - рознатраўна-зёлкавыя лугі, месцамі зараснікі. Жывёльны свет па-рознамуным, налічваецца млекакормячых каля 60 відаў, птушак - каля 300, земнаводных - 11, паўзуноў - 8, рыб - 40. Значная тэрыторыя на поўначы вобласці радыяцыйна забруджаных з прычыны аварыі на Чарнобыльскай АЭС і непрыдатная для гаспадарчага выкарыстання. З негатыўных прыродных працэсаў на Палессе распаўсюджаныя: пераўвільгатнення, забалочвання, плоскасцевай змыўшы. У вобласці ажыццяўляюцца комплексная меліярацыя, аднаўленне лясоў. На Кіеўшчыне 212 тэрыторый і аб'ектаў прыродна-запаведнай фонду, у тым ліку дзяржаўнага значэння: 15 заказнікаў, 3 помніка прыроды, 12 паркаў-помнікаў садова-паркавага мастацтва, 3 батанічных саду, заапарк, 2 дэндрапарк, 4 рэгіянальных ландшафтных парку, 16 запаведных ўрочышчаў.
Кіеўская зямля займае асаблівае месца ў Украіне. Кіеўшчыну выбралі для сваіх паселішчаў земляробчыя плямёны Трыпальскай культуры. Рэшткі гэтай археалагічнай культуры выявілі падчас раскопак каля вёскі Трыпалі пад Кіевам. Ад меднага культурная традыцыя на гэтых землях не перарывалася. Здаўна раён сучаснага Кіева стаў ядром супольнасці плямёнаў - продкаў ўсходніх славян. У V - VII стст. тут узнікае горад, з часоў Кіеўскай Русі і да сёння ўвасабляе сабой ўкраінскую дзяржаўнасць. Кіеўская Русь у X - XII стст. займала прасторы ад Чорнага да Белага мораў, але пасля распаду дзяржавы Кіеўскае княства займала толькі частка Правабярэжнай Украіны і Беларусі. Зямлі Кіеўскага княства, а затым ваяводства, за літоўскі перыяд (XIV - XVI стст.) Ахоплівае большую частку сучаснай тэрыторыі Украіны, пасля на землях Сярэдняга Прыдняпроўя ў сярэдзіне XVII ст. ўтварылася Украінская казацкая дзяржава. Пасля Нацыянальна-вызваленчай вайны пад правадырствам Багдана Хмяльніцкага Украіна была падзелена па Дняпры паміж Польшчай і Маскоўскім царствам, прычым правабярэжнай Кіеў таксама адышоў да Маскоўскага царства і стаў цэнтрам губерні. Ужо ў канцы XVIII стагоддзя, калі Расійская імперыя распаўсюдзіла сваю ўладу на Правабярэжнай Украіне, Кіеўскай губерняй сталі правабярэжныя зямлі ад Прыпяці да Тясмина. Разам з тым Кіеў стаў цэнтрам аднайменнага генерал-губернатарства. У 1917-1920 гг Кіеў - сталіца Украінскага дзяржавы, але пасля паразы ўкраінскага нацыянальна-вызвольнага руху Кіеў зноў ператвараецца ў звычайнае Губернскае (а затым абласное) горад і толькі ў 1934 г. становіцца сталіцай савецкай Украіны. З 1991 г. Кіеў - сталіца незалежнай Украіны
Беларускую