Адукаваная 3 чэрвеня 1938 г.
Плошча - 26,7 тыс. кв. км, 4,4% тэрыторыі Украіны, 10 месца сярод яе абласцей
Адміністрацыйны цэнтр - г. Луганск
Тэрыторыя - 284 кв. км
Насельніцтва горада - 503,0 тыс. жыхароў
Колькасць адміністрацыйных раёнаў - 18
Мост - 37, у тым ліку гарадоў абласнога падпарадкавання - 14
Найбуйнейшыя гарады вобласці : Луганск, Севераданецк, Алчевскому, Лісічанск, Чырвоны Прамень, Стаханаў, Свярдлоўск
Пасёлкі гарадскога тыпу - 109
Сельскіх паселішчаў - 782
Насельніцтва - 2 320,0 тыс. жыхароў (на 2009/08/01 г.)
Шчыльнасць насельніцтва - 86,9 жыхароў на 1 кв. км
Гарадское : 2 009,3 тыс. жыхароў
Сельская : 310,7 тыс. жыхароў
Нацыянальны склад : ўкраінскі - 58%, рускія - 39%, беларусы - 0,8%
Ляжыць на ўсходзе Украіны ў басейне Северскага донца. Паўночная частка вобласьці - пологоволнистая лесовыя раўніна (120-240 м, адгор'і Сярэднярускага ўзвышша, раздзеленыя рачнымі далінамі, бэлькамі і ярамі), паўднёвая частка - хвалістая, узгоркавата, платападобныя лесовыя раўніна, вельмі раздзеленая рачнымі далінамі і крутосклонными бэлькамі (Данецкая ўзвышша - 200 -250 м; вышэйшая кропка ўсёй левабярэжная Украіне - г. Магіла-Мечетная, 367 м). Рэльеф ўскладнены купаламі, грывамі, пасмамі і антрапагенных формамі - терриконами, кар'ерамі курганамі. Вобласць багатая на каменны вугаль: кокс, довгополуменисте, газавае (частка Данецкага каменнавугальнага басейна). Маюцца радовішчы прыроднага газу, будаўнічых матэрыялаў: мергеля, мелу, флюсовых вапнякоў, пяшчанікаў, пяскоў, глін. Адкрыты крыніцы мінеральных вод. Клімат умерана-кантынентальны з сухім гарачым летам (21 °, 22 ° у ліпені) і халоднай малоснежной зімой (-7 °, -8 ° у студзені). Ападкаў 400-500 мм у год, 70% ападкаў выпадае ў цёплы час года. У вобласці каля 120 рэк, 6 маюць даўжыню больш за 100 км. Галоўная рака - Северскі Данец (265 км у межах вобласці) з прытокамі: Айдар, Деркул, Чырвонай (левыя), Луганью, Вялікі Камянкоў (правыя). На поўдні цячэ р Миус з прытокамі. На тэрыторыі вобласці каля 60 азёр, 60 вадасховішчаў, 298 сажалак. Глебы - пераважна чарназёмы звычайныя (81% плошчы вобласці), дзярновыя друзавай з эродированность 50-80%, у даліне Северскага донца - чарназёмныя, дзярновыя пясчаныя глебы (эродированность 54-64%). Лясамі пакрыта 8,6% тэрыторыі. Натуральных лясоў мала, большасць з іх насаджаныя. Ёсць Байрачны лесу (дуб, ясень, клён, вяз, груша, яблыня), поймавыя (алешына, асіна, таполя, вярба) і водападзельнай (дуб, ясень, клён, груша). Плошча полеахоўных палос 20,5 тыс. га (акацыя, дуб, клён і інш.) Фауна бедная. Налічваецца каля 250 відаў птушак, 60 - сысуноў, 9 - паўзуноў і 47 - рыб. Сучасныя негатыўныя прыродныя працэсы: лінейны размыўшы і плоскасныхі змыўшы, апоўзні, ветравая эрозія, засаленне, заиливание рэк. На 80-90% плошчы угледобычи інтэнсіўна развіваюцца эразійны працэсы і дэнудацыі. Меліярацыйныя мерапрыемствы: насаджэнні лесаахоўныя палос, стварэнне супрацьэразійным сажалак, водозатримувальних валаў, затерасовування схілаў, рэкультывацыя земляў. У вобласці 124 тэрыторыі і аб'екты прыродна-запаведнага фонду, з іх дзяржаўнага значэння: прыродны запаведнік, заказнік, 2 помніка прыроды, 2 парку-помніка садова-паркавага мастацтва і 15 запаведных ўрочышчаў.
У часы меднага і бронзавага стагоддзя край засялялі жывёлагадоўчых-земляробчыя плямёны. Знойдзены шматлікія помнікі скіфа-сармацкага часу (VII стагоддзе да н.э. - III стагоддзе н.э.). З X ст. частка данецкіх зямель была пад уплывам Кіеўскай Русі, але тут пражывалі пераважна качавыя плямёны. У XIII ст. гэтыя землі захапілі мангола-татары. У канцы XV - пачатку XVI стагоддзяў пачалося асваенне данецкіх стэпаў казакамі. Больш інтэнсіўнае засяленне краю пачалося ў XVII ст. Вядучая роля належыць казацтву і ў асваенні зямель на поўнач ад Северскага донца, якія сталі называцца Слабадской Украінай. У першай чвэрці XVIII ст. тут пачаліся работы па выкарыстанні каменнага вугалю. У 1795 г. пачалося будаўніцтва Луганскага ліцейнага завода, на патрэбы якога сталі здабываць вугаль у Лісіную буераци (сёння Лісічанск). У 1795 г. на месцы сучаснага Луганска быў закладзены гарматна-ліцейны завод, павінен быў забяспечваць патрэбнасці Чарнаморскага флота. Пры заводзе было створана селішча пад назвай "Пасёлак Луганскай Завод". У 1882 г. разам з прылеглым паселішчам Каменны Брод іх аб'ядналі і ператварылі ў горад Луганск. У чэрвені 1938 г. было створана Ворошиловградскую вобласць, а ў 1990 г. яе перайменавалі ў Луганскую вобласць