Афрыку лічаць радзімай чалавецтва. Менавіта тут знойдзены сляды старажытнай чалавека, які, на думку навукоўцаў, з'явілася, прыкладна, 2 млн гадоў таму
Нягледзячы на блізкасць Афрыкі ў Еўропу, еўрапейцы яшчэ ў канцы XVI ст. не мелі дастатковых уяўленняў пра мацярык. Цяжкадаступнай берагоў, адсутнасць зручных бухт, небяспечныя парожыстымі ракі, велізарныя пустыні і непраходныя забалочаныя лясы перашкаджалі пранікненню углыб кантынента. Першыя больш ці менш сістэматызаваныя звесткі аб абрысы афрыканскіх берагоў еўрапейцы атрымалі ў 1498 г. дзякуючы плаванні партугальца Васка да Гамы, які ў пошуках марскога шляху ў Індыю першым абмінуў Паўднёвую Афрыку
У Афрыцы жывуць народы трох галоўных рас. Прадстаўнікі паўднёвай галіны еўрапеоіднай расы (арабы, берберы, туарег) засяляюць поўнач мацерыка.
Паўднёвей Сахары пераважаюць народы экватарыяльнай расы (негроиды).
Востраў Мадагаскар заселены малагасійцы - прадстаўнікамі мангалоіднай расы.
Насельніцтва краін Афрыкі вызнае пераважна іслам (Паўночная Афрыка) і хрысціянства. Але ў многіх частках кантынента распаўсюджаныя разнастайныя мясцовыя рэлігіі.
Па тэмпах прыросту насельніцтва Афрыка з'яўляецца сусветным лідэрам, адначасова на кантыненце самы высокі ўзровень смяротнасці. Сярэдняя працягласць жыцця ў большасці афрыканскіх краін найменшая на планеце. Прычына гэтага - вельмі нізкі ўзровень жыцця.
Насельніцтва кантынента размешчана нераўнамерна. Найбольш запоўненыя людзьмі ўзбярэжжа акіянаў і Міжземнага мора і даліны рэк. Менавіта тут размешчаны буйныя гарады (Каір, Кіншаса, Александрыя, Касабланка, Рабат, Луанда, Мапуту) , развітыя прамысловасць і гандаль. Найбольшая колькасць насельніцтва мае Нігерыя. Судан - краіна, самая вялікая па плошчы. Для Афрыкі характэрны нізкі ўзровень урбанізацыі: да 80% насельніцтва кантынента - сяляне.
З больш 50 краін Афрыкі пераважная большасць доўгі час былі калоніямі. І толькі адносна нядаўна (пасля Другой сусветнай вайны), яны сталі на шлях самастойнага развіцця
каланіяльнае мінулае, агульны нізкі ўзровень развіцця гаспадаркі, адсутнасць устояных эфектыўна дзеючых дзяржаўных інстытутаў становяцца прычынай частых міждзяржаўных, міжэтнічных, міжканфесійных канфліктаў, ахвярамі якіх становяцца тысячы афрыканцаў
Сапраўдным бедствам для многіх краін кантынента стаў СНІД. У некаторых з іх колькасць ВІЧ-інфіцыраваных дасягае 30% насельніцтва. Нярэдка краіны Афрыкі ахопліваюць неўраджаі, якія выклікаюць голад і пакуты мільёнаў людзей. Гэта патрабуе ўмяшання сусветнай супольнасці і дапамогі іншых краін
АФРЫКА
Беларускую