Занятасць насельніцтва ў асобных галінах гаспадаркі вызначаецца ў працэнтах ад эканамічна актыўнага насельніцтва (працуе), якое прадстаўлена часткай працаздольнага насельніцтва, непасрэдна занятага ў грамадскім вытворчасці. У большасці эканамічна развітых краін да працаздольнага насельніцтва адносяць грамадзян, якія дасягнулі 15 гадоў. У якія развіваюцца краінах гэтая мяжа апускаецца да 12-14 гадоў, а ў асобных афрыканскіх краінах - нават да шасцігадовага ўзросту.
Структура занятасці насельніцтва адлюстроўвае структуру гаспадаркі і ўзровень сацыяльна-эканамічнага развіцця краіны. Асноўнай тэндэнцыяй у сусветнай структуры занятасці з'яўляецца павелічэнне колькасці занятых у абслугоўваюць галінах за кошт памяншэння долі занятых у матэрыяльным вытворчасці. На змену аграрнай і індустрыяльнай эпохах прыходзіць постіндустрыяльная, якая характарызуецца пастаянным павелічэннем ролі невытворчай сферы і ператварэннем яе ў галоўную ў сусветнай эканоміцы.
У развітых краінах доля насельніцтва, занятага ў індустрыяльных галінах, вагаецца ад 35 да 40%, а колькасць працуючых у сельскай гаспадарцы і сумежных галінах пастаянна змяншаецца (5-20%). У той жа час, колькасць занятых у невытворчай сферы, асабліва ў гандлёва-фінансавай, банкаўскай і кіраўніцкай дзейнасці дасягае 50%, а ў краінах Вялікі васьмёркі - 70%.
У большасці краін, якія развіваюцца ў структуры занятасці значна пераважае удзельная вага сельскай гаспадаркі, менш прадстаўлена сфера паслуг, яшчэ менш - індустрыяльныя галіны. Гэта тлумачыцца аграрных характарам эканомікі і нізкай прадукцыйнасцю працы ў сельскай гаспадарцы, якое развіваецца пераважна экстэнсіўным шляхам; а таксама перавагай дробнай гандлю.
У багатых краінах-экспарцёрах нафты, заможных курортных астраўных дзяржавах і новых індустрыяльных краінах структура занятасці такая ж як у высокаразвітых краінах (да 70% працуючых занята ў сферы паслуг).
У постсацыялістычных краінах у прамысловасці занята да 40%, у сельскай гаспадарцы і сумежных галінах - да 20% працуючых. У невытворчай сферы занята каля 30%, але ў адрозненне ад развітых краін тут большасць працуе ў навучальных установах, ахове здароўя, культуры. У той час, як банкаўская, гандлёвая і кіраўнічая сферы знаходзяцца ў стадыі станаўлення. Такім чынам, структуру занятасці можна лічыць адным з ключавых паказчыкаў ўзроўню развіцця краіны і выкарыстоўваць пры яе характарыстыцы.
Геаграфія насельніцтва
Беларускую