Гэтая карта можа быць выкарыстаная пры вывучэнні глабальных праблем чалавецтва, у прыватнасці праблемы захавання міру на Зямлі.
глабальнымі з'яўляюцца праблемы, якія закранаюць кожную краіну, і рашэнне якіх магчыма пры ўмове аб'яднання намаганняў усіх народаў. Большасць глабальных праблем зарадзіліся ў сярэдзіне ХХ ст. з прычыны імклівага павелічэння насельніцтва свету і хуткага развіцця прамысловасці.
Глабальныя праблемы дзеляцца на палітычныя, эканамічныя, дэмаграфічныя, сацыяльныя і экалагічныя. Найбольш актуальнымі для чалавецтва з'яўляюцца палітычныя праблемы: гонка ўзбраенняў, рашэнне рэгіянальных рэлігійных і ваенна-палітычных канфліктаў у розных кутках планеты і да т.п. У апошні час асаблівую вастрыню набыла праблема барацьбы з тэрарызмам.
Праблема вайны і свету стала глабальнай са з'яўленнем зброі масавага паражэння: хімічнай, бактэрыялагічнай і ядзернага. Абмежаваць ўплыў магчымай ядзернай катастрофы на навакольнае асяроддзе немагчыма, што паказала аварыя на Чарнобыльскай АЭС. Таму прымяненне ядзернай зброі нават у лакальным канфлікце можа мець незваротныя наступствы для чалавецтва. Шляхам вырашэння праблемы вайны можа быць спынення гонкі ўзбраенняў, раззбраенне і рашэнне ўсіх міждзяржаўных спрэчак выключна палітычнымі сродкамі. Ключавая роля тут належыць ААН.
Афіцыйна ў свеце налічваецца пяць краін, якія валодаюць ядзернай зброяй: ЗША, Расія, Кітай, Францыя, Вялікабрытанія. Гэтыя краіны выступаюць гарантамі міру і бяспекі на планеце. Тым не менш існуюць дзяржавы (Індыя, Пакістан, Ізраіль, КНДР), якія насуперак міжнародным нормам ўжо маюць ядзерную зброю, або ўшчыльную наблізіліся да яго стварэння.
На планеце застаюцца гарачыя кропкі - раёны канфліктаў міжэтнічнага і пагранічнага характару. На карце адзначаны раёны сепаратысцкіх рухаў, характэрных для шматнацыянальных федэратыўных дзяржаў. Сепаратызм накіраваны на адасабленне і выхад пэўнай тэрыторыі з-пад юрысдыкцыі дзяржавы, часткай якога з'яўляецца гэтая тэрыторыя, г.зн. на атрыманне суверэнітэту.
Пасля паспяховага правядзення Міжнароднага геафізічнага года ў 1959 годзе падпісаны Міжнародны дагавор аб Антарктыдзе. Адпаведна гэтаму дакументу Антарктыда не павінна выкарыстоўвацца для ваенных мэтаў, там забароненая любая ваенная дзейнасць, у тым ліку выпрабаванне атамнай зброі і пахаванне радыеактыўных адходаў. Дванаццаць дзяржаў-удзельніц дамовіліся аб неабходнасці міжнароднага супрацоўніцтва ў Антарктыдзе ў мірных мэтах і свабоды правядзення на кантыненце навуковых даследаванняў. Дзяржавы і зоны іх інтарэсаў у Антарктыдзе паказаны на карце. Кожны год Антарктыду наведваюць каля 6 тыс. турыстаў. На Антарктычным паўвостраве функцыянуюць турыстычная база і аэрадром.
Глабальныя праблемы чалавецтва
Беларускую