У 1914 годзе, напярэдадні Першай сусветнай вайны, Кіеў быў адным з найбуйнейшых гарадоў Расійскай імперыі. Колькасць яго насельніцтва складала 626,000 чалавек. Галоўнымі фактарамі імклівага росту Кіева ў перыяд капіталізму былі прыход у горад чыгункі (1870 год) і яго ператварэння ў фінансавы і прамысловы цэнтр. Кіеўская біржа адрознівалася перш за ўсё гандлем галоўным багаццем Прыдняпроўя - цукрам
Калі аддзеленыя адзін ад аднаго Падол, Стары Кіеў і Пячэрск зліліся ў адзінае цэлае і «абраслі» новымі кварталамі. Яшчэ ў 1830-я гады паўсталі новыя часткі горада - Ліпкі і Новая Забудова. За тры дзесяцігоддзі, якія папярэднічалі сусветнай вайне, непазнавальна змянілася забудова цэнтра. На змену драўляным хатак з садкамі і агародамі прыйшлі шматпавярховыя каменныя, якія стаялі ўшчыльную сябар да сябра. На першых паверхах гэтых збудаванняў ўтрымліваліся крамы і канторы, астатняе займалі кватэры, якія арандавалі людзі са сярэднім дастаткам. Самыя жа кіяўляне жылі ва ўласных асабняках, засяроджаных пераважна ў Ліпках. Жыхары цэнтра сталі карыстацца вадаправодам, каналізацыяй, электрычным асвятленнем, тэлефонам. Вуліцы пакрыліся маставой, а ў 1892 годзе пайшоў першы ў імперыі электрычны трамвай. Калі раней над радавым забудовай панавалі царквы, то цяпер горад ўпрыгожыла шэраг грамадскіх будынкаў - навучальныя ўстановы, тэатры, музеі. Зрэшты, збудаваныувалы і новыя храмы, прычым розных рэлігій - такія як Уладзімірскі сабор, касцёл святога Мікалая, Харальная сынагога.
Прызнаным цэнтрам гарадскога жыцця стаў Крэшчацік. На гэтай маладой вуліцы засяродзіліся модныя крамы, папулярныя кафэ, банкаўскія канторы і, нарэшце, будынак гарадской думы - выбарнага органа кіравання. Іншым агменем ўлады знаходзіўся ў Ліпках палац генерал-губернатара - кіраўніка трох губерняў, якія ўтваралі Паўднёва-Заходні край
Прыгарад - Куреневка, Лукьянаўцы, Шулявка, Соломенка, Демеевка, звярынец - ранейшаму сваёй забудовай мала адрозніваліся ад звычайных вёсак. Аднак значная частка іх насельнікаў зараз працавала на прамысловых прадпрыемствах, якія рабілі харчовыя прадукты, машыны і абсталяванне, будаўнічыя матэрыялы. Уладальнікі буйных заводаў пачалі будаваць для сваіх працоўных упарадкаваны пасёлка - такія, як Чоколовка. З'явіліся і іншыя пасёлкі - дачныя (Святошин, Караваева дачы, размешчаныя па-за картай Пушча-вадзіца і Дарница). Сюды летам спяшаліся заможныя жыхары цэнтра, якія стаміліся шумам, пылам і забруджаным паветрам - неад'емнымі спадарожнікамі вялікага горада