Славянскія народы выйшлі на шлях хрысціянізацыі і дзяржавы ў IX-XI стст. Але яшчэ ў канцы VII ст. у паўночна-ўсходняй частцы Балканскага паўвострава паўстала Першае Балгарскае царства - дзяржава, якая аб'яднала мясцовых паўднёвых славян і перасяленцаў-балгараў. За VIII-IX стст. адбывалася паступовае аб'яднанне цюркамоўных балгараў і славян у адзіны народ. Канчаткова яно завяршылася з прыняццем 864 г. насельніцтвам Балгарыі хрысціянства ад візантыйцаў. У кіраванне Сымона Вялікага (893-927 гг) Балгарыя вырасла амаль да памераў Візантыі. А далей пастаянныя вайны патраціла Балгарыю і выклікалі яе заняпад. У 1018 г. Першае Балгарскае царства было заваявана Візантыйскай імперыяй
ў 818 г. на рацэ Мараве, дзе жыло племя Маравіі, паўстала адна з самых старажытных славянскіх дзяржаў - Вялікая Маравія. Рым і Канстанцінопаль разгарнулі жорсткае суперніцтва, спрабуючы прыцягнуць маравы да сваёй веры. Спачатку маравы прынялі хрышчэнне па рымскаму ўзору ад франкаў. Пазней, у 863 г., па просьбе князя Расціслава візантыйскі імператар даслаў у Маравію братоў-прапаведнікаў Кірылы і Мяфодзія. Для таго, каб зрабіць новую веру зразумелай славянам, яны стварылі першы славянскі альфабэт (глаголіцы) і перавялі Евангелле. Пасля смерці братоў іх вучні за пераследу нямецкага духавенства пакінулі краіну. У канцы IX ст. Вялікая Маравія распалася і праз некаторы час значную частку яе тэрыторыі захапілі венгры.
Беларускую