У свеце, з развіццём цывілізацыі, існуе агульная тэндэнцыя да росту сярэдняй працягласці жыцця, але сярод краін гэты паказчык істотным чынам адрозніваецца. Так, у эканамічна развітых краінах ён самы высокі (75 гадоў і больш), а ў краінах, якія развіваюцца, - менш 60 гадоў.
Сярод краін, якія развіваюцца, больш высокай чаканай працягласцю жыцця вылучаюцца новыя індустрыяльныя краіны Азіі і Лацінскай Амерыкі, багатыя краіны нефтеэкспортеры (Саудаўская Аравія, Кувейт, ААЭ, Аман, Бахрэйн, Катар, Лівія, Бруней), а таксама заможныя астраўныя краіны Карыбскага басейна, Сейшэльскія Астравы і Рэюньён (Францыя) у Індыйскім акіяне, Науру, Гуам (ЗША) і некаторыя іншыя - у Ціхім акіяне.
Найбольш нізкія паказчыкі працягласці жыцця - у большасці краін Афрыкі. Гэта тлумачыцца вельмі нізкім агульным узроўнем жыцця на кантыненце, нездавальняючым медыцынскім абслугоўваннем, частымі ваеннымі і міжэтнічнага канфлікту.
Палавы склад насельніцтва - гэта суадносіны колькасці мужчын і жанчын, якое залежыць ад біялагічных, гістарычных і сацыяльных прычын. У цэлым у свеце мужчын крыху больш, чым жанчын. Сярод краін, дзе пераважае мужчынская палова насельніцтва, - Кітай, Індыя, Турцыя. Перавага мужчын у гэтых краінах абумоўлена гістарычна неспрыяльным становішчам жанчын (раннія шлюбы, шматлікія і раннія нараджэння дзяцей, асаблівасці ментальнасці і да т.п.).
У большасці ж краін сітуацыя зваротная. Асабліва адчувальна перавага долі жанчын у краінах, якія актыўна ўдзельнічалі ў Другой сусветнай вайне і іншых ваенных канфліктах. Генетычна абумоўлена, што сярэдняя працягласць жыцця жанчын на 5-8 гадоў больш, чым у мужчын.
Дадаткам да карце з'яўляюцца адпаведныя дыяграмы (піраміды), якія прадстаўлены разам з картай "Размяшчэння насельніцтва". Полововозрастные піраміды паказваюць суадносіны мужчынскага і жаночага насельніцтва па ўзроставых катэгорыях у працэнтах. Піраміда складаецца для асобнай краіны на пэўны год. Адрозніваюць два тыпу ўзроставай структуры насельніцтва, якія адказваюць тыпах ўзнаўлення насельніцтва. Першы (рэгрэсіўны) тып узроставай структуры фармуецца пры звужэнні (І) тыпе прайгравання насельніцтва. Характэрнай рысай для яго з'яўляецца малая доля маладых людзей (да 15 гадоў) і значная частка пажылых людзей (звыш 55-65 гадоў). Такое размеркаванне насельніцтва па ўзросту ўласціва, пераважна, развітым краінам (Японія, ЗША). Другі (прагрэсіўны) тып узроставай структуры маюць краіны, якія развіваюцца з пашыраным (ІІ) тыпам ўзнаўлення насельніцтва. Тут вельмі значная доля дзяцей і падлеткаў пры нізкай частцы пажылога насельніцтва (Індыя).