Сукупнасць людзей, якія пражываюць на ўсёй Зямлі, завуць чалавецтвам, народанасельніцтва, ці проста насельніцтвам Зямлі. Насельніцтва з'яўляецца аб'ектам вывучэння многіх навук, адной з якіх з'яўляецца дэмаграфія (у перакладзе з грэчаскага - "апісанне народа"), якая вывучае працэсы фарміравання колькасці, складу насельніцтва, а таксама асаблівасці яго размяшчэння.
Адзінага меркавання адносна часу з'яўлення чалавецтва на Зямлі на сёння не існуе. Зрэшты, большасць навукоўцаў лічыць, што продкі чалавека з'явіліся каля 2 млн гадоў таму, а сам чалавек сучаснага тыпу - толькі 40 тыс. гадоў таму. Сучасная навука сцвярджае, што першыя людзі з'явіліся ў Афрыцы. Менавіта адсюль людзі рассяліліся па ўсіх мацерыка, акрамя Антарктыды. Пасяляючыся на пэўнай тэрыторыі, асобныя групы людзей на працягу доўгага часу пад уздзеяннем прыродных умоў змяняліся, фармуючы ўласныя знешнасць, тэмперамент, характар і іншыя рысы. Так сфармаваліся асноўныя групы людзей - чалавечыя расы. Адрозніваюць чатыры асноўныя расы: еўрапеоіднай, мангалоіднай, экватарыяльнай і австралоидную. Некаторыя навукоўцы аб'ядноўваюць негроидов і австралоидов ў адну Экватарыяльную расу.
Еўрапеоіднай расу сфармавалі карэнныя народы Еўропы, Блізкага Усходу і Паўночнай Афрыкі. Яшчэ ў старажытнасці европеоиды засялілі Сярэднюю і Паўднёвую Азію, а пазней - Амерыку і Аўстралію. Для европеоидов характэрны пераважна светлы колер скуры, мяккі прамое ці крыху хвалістыя валасы, вузкі нос, тонкія вусны. Да еўрапеоіднай расы належыць амаль палова чалавецтва. Усе славяне, у тым ліку і ўкраінскі, з'яўляецца европеоидами.
Народы мангалоіднай расы сфармаваліся на велізарных прасторах Азіі і рассяліліся ў Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы, на астравах Ціхага акіяна. Да яе належаць амаль 40% насельніцтва зямнога шара. Характэрнымі антрапаметрычныя асаблівасцямі монголоидов ёсць жоўты колер скуры, чорныя прамыя валасы, вузкія вочы, шырокі нос, плоскувате твар.
Экватарыяльнай расу сфармавалі Прыэкватарыяльныя народы Афрыкі. У негроидов цёмны колер скуры, чорныя кучаравыя валасы, цёмна-карыя вочы, шырокі нос, тоўстыя губы. Волосяной покрыва на целе развіты слаба.
Австралоидов ад негроидов адрозніваюць светлы колер вачэй і хвалістыя валасы. Гэтую расу складаюць карэнныя народы Аўстраліі і навакольных выспаў (першабытнікі). У адрозненне ад іншых расаў, австралоидная раса не атрымала распаўсюду і з'яўляецца найменш шматлікай, і нават знаходзіцца пад пагрозай знікнення.
У выніку рассялення за межы карэнных арэалаў прадстаўнікоў розных рас ўтварыліся пераходныя і змешаныя расы. Навукоўцамі даўно даказана роўнасць усіх рас. Значны ўклад у развіццё тэорыі роўнасці рас ўнёс Мікалай Міклуха-Маклаем, які прысвяціў сваё жыццё вывучэнню народаў, якія насяляюць трапічныя астравы Ціхага акіяна. У 1870-1883 гадах ён жыў сярод папуасаў Новай Гвінеі, культурнае развіццё якіх значна адрозніваўся ад еўрапейскіх стандартаў. Тубыльцы жылі ва ўмовах каменнага стагоддзя. Даследаваўшы іх жыццё, М.Миклухо-Маклаем вырашыў, што гэтыя народы гэтак жа здольныя да разумоваму развіццю, навучанню і мастацтва, як і любы іншы народ на Зямлі. А адсталасць гэтых людзей тлумачыцца перш за ўсё значнай аддаленасць вочак іх пражывання ад цэнтраў цывілізацыі.
Паводле некаторых здагадках яшчэ 15 тыс. гадоў таму на Зямлі пражывала усяго 3 млн чалавек. У пачатку нашай эры насельніцтва планеты павялічылася да 250 млн чалавек. З гісторыі старажытнага свету вядома, што яшчэ ў старажытнасці з саюзаў плямёнаў паўсталі першыя народы. Яны засялялі рабаўладальніцкія дзяржавы Афрыкі і Еўразіі. На сёння вядома больш за 2 тыс. розных народаў. Найбуйнейшым народам з'яўляюцца кітайцы - іх больш за 1 млрд. У той жа час ёсць народы, колькасць якіх не перавышае некалькі соцень прадстаўнікоў. Ва Ўкраіне, напрыклад, такімі з'яўляюцца крымчакі - невялікі народ у Крыме.
Тэмпы росту насельніцтва Зямлі з кожным годам паскараюцца. Калі за першае тысячагоддзе нашай эры насельніцтва вырасла на 25 млн. чалавек, то за другое тысячагоддзе чалавецтва павялічылася да 6 млрд чалавек. Гэта звязана з тым, што чалавек навучыўся выпрацоўваць неабходную колькасць прадуктаў харчавання, а развіццё навукі, у першую чаргу медыцыны, спрыяў пераадоленні шматлікіх хвароб, таксама істотна палепшыліся ўмовы пражывання людзей. Усё гэта адбілася на працягласці жыцця, зніжэнне дзіцячай смяротнасці і адпаведным росце колькасці насельніцтва. Асабліва хуткімі тэмпамі колькасць насельніцтва расла пачынаючы з 50-х гадоў ХХ стагоддзя. У гэты перыяд адбыўся так званы дэмаграфічны выбух. За апошнія 40 гадоў насельніцтва Зямлі падвоілася. Такі імклівы рост насельніцтва адбыўся ў асноўным за кошт росту колькасці жыхароў у краінах Азіі, Афрыкі і Лацінскай Амерыкі. Гэта тлумачыцца паляпшэннем умоў пражывання ў гэтых краінах і нацыянальнымі традыцыямі шматдзетнай сям'і.
Большая частка насельніцтва нашай планеты прыпадае на 20 буйных народаў, колькасць якіх перавышае 50 млн. Да іх у першую чаргу ставяцца кітайцы, гиндустанци, амерыканцы ЗША, бэнгальцы, бразільцы, рускія, японцы, мексіканцы, немцы, в'етнамцы, туркі, іранцы, ангельцы, французы, італьянцы.
На сёння насельніцтва нашай планеты перавышае 6500000000, але размешчана яно нераўнамерна па розных прыродна-кліматычныя і гістарычныя фактары. Больш за ўсё людзей пражывае на поўдні і паўднёвым усходзе Азіі, а таксама ў Заходняй і Цэнтральнай Еўропе. На гэтыя раёны прыходзіцца да 70% насельніцтва планеты. А на дзве краіны, Кітай і Індыю, прыходзіцца больш за трэць зямлян. Пастаяннага насельніцтва няма толькі ў Антарктыдзе: за вельмі суровыя прыродныя ўмовы тут часова знаходзяцца толькі супрацоўнікі навукова-даследчых станцый.